Adrian Macion

Zakład Genetyki Bakterii
Instytut Mikrobiologii
Wydział Biologii
Uniwersytet Warszawski
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Funkcje systemu dostarczającego antygen:

  • ułatwianie transportu immunogennej cząsteczki
  • ekspozycja komórkom APC (komórkom prezentującym antygen)
  • przedłużenie okresu półtrwania w ustroju
  • nośniki chemiczne (organiczne i nieorganiczne), zastosowanie niepatogennych organizmów wektorowych prezentujących antygen

Przykłady cząstek koniugowanych:

  • białka bakteryjne (DMPs)
  • egzotoksyny np. TT (Tetanus Toxoid)
  • albumina bydlęca (BSA)
  • owoalbumina (OVA)
  • hemocyjanina KL (KLH)
  • dendrymery np. polilizynowe
  • peptydy penetrujące błony (CPPs)
  • liposomy – liposomy opłaszczone polimerem SucPG pod wpływem niższego pH wykazują wiekszą zdolność do fuzji z błonami
  • nanocząstki metali szlachetnych

Metody koniugacji:

  1. bezpośrednie łączenie antygenu z nośnikiem



  2. wiązanie za pomocą linkera


Adiuwanty:

  1. Związki mineralne:
    – związki glinu (wodorotlenek, hydroksyfosforan)
    – fosforan wapnia
    – ich koloidalna struktura wiąże antygeny, zwiększając okres półtrwania w organizmie
  2. emulsje:
    – mieszaniny wody i oleju z dodatkiem tenzydów (sybstancji stabilizujących obie fazy) – najwiekszą wydajność wykazano dla emulsji W/O (woda w oleju)
    – obniżenie napięcia powierzchniowego przez tenzydy ułatwia komórkom APC wychwyt antygenu
    – CFa (pełny antygen Freuda) – zawiera zabite prątki gruźlicy w oleju mineralnym z dodatkiem emulgatora (monooleinian mannitolu)
    – układ W/O/W umożliwia dwuetapowe uwalnianie antygenu
  3. amfifilowe liposomy blokowe (glikole polioksoetylopolioksopropylowe):
    – związki te stanowią substancje powierzchniowo czynne i dzięki zmniejszaniu napięcia powierzchniowego ułatwiają pochłanianie antygenu przez komórki
  4. mikrosfery:
    – polimery kwasu glikolowego i mlekowego
    – rozmiar mikrosfery determinuje czas uwalniania antygenu (rozkład polimeru) – zastosowanie mieszaniny mikrosfer o różnych rozmiarach umożliwia ciągłe uwalnianie antygenu
  5. liposomy:
    – niska trwałość, ale dobra tolerancja przez organizm
    – IRIV (immunostymulujące rekonstruowane wirusy grypy) – zawierają liposomy zbudowane z fosfatydylocholiny i chloranu sodu oraz związane z błoną glikoproteiny wirusowe: NA (neuraminidaza) i HA (hemaglutynina)
    – archeosomy – liposomy zbudowane z lipidów Archaea, cechują się wysoką stabilnością (wiązania eterowe)
  6. saponiny:
    – QuilA – izolowana z kory kwilai właściwej (Quillaja saponaria)
    – perforują błonę komórkową ułatwiając penetrację antygenem
  7. łagodne enterotoksyny
  8. cytokiny i inne immunomodulatory

Źródła:

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież